21. yüzyıl olanaklarıyla 16. yüzyıla toslamak

info@haberdukkani.com 16 Aralık 2018 Pazar

Büyük kentlereden pılısını pırtısını toplayıp sahil kıyılarındaki küçük ve şirin yerlere göç edenlerin sayısı giderek büyük bir hız kazanıyor.

Bu sessiz göç ivme kazanarak sürüp giderken, metropoller dev göç dalgalarının şiddetli etkisiyle yeniden şekilleniyor..

Yaman bir durum! Sanırım ne devası ne de şifası var..

Türkiye'nin kıyılarındaki küçük ve şirin yerleşim yerlerine göç edenler, ömürlerini sakin bir yaşam umuduna teslim etmiş, tüm ihtiraslardan arınmış, hani neredeyse dünyadan elini eteğini çekmek isteyen bir ruh haline bürünmüş portreler galerisi...

Geçmişte kalan yaşanmışlıkların ağır bilançosunu yüreklerinin en mahrem yerinde gizlemeye özen gösterirlerken, kendilerince güzel ve anlamlı anılarıyla başbaşa kalmak isteyip ikinci bir hayata yelken açan bu insanlar ile kırsal alanlardan metropollere göç edenlerin "inanarak" sımsıkı sarıldıkları tek bir şey var: "Umut!"

Ömürlerinin büyük bir çoğunluğunu metropollerdeki ağır yaşam koşulları ile geçim derdine hediye ettikten sonra, yüreklerinde "hüsran" ateşiyle köylerine göç etmek zorunda kalanların dram yüklü öyküleri de gün gelecek edebiyatımızda yer alacaktır.

Büyük ve ışıltılı kentlerin yerlileri geride aile mezarlarını bırakarak terk ettikleri kendi şehirlerinin yok oluşuna tanık olmanın verdiği acıyı ifade edebilmekte bile zorlanıyorlar.

Peki Türkiye'nin kıyılarındaki yerleşim bölgelerinde nasıl bir yaşam var? İkinci bir hayat düşleyerek gidenleri sımsıcak Pastöral bir yaşam mı kucaklıyor?

Hayır.

21. yüzyılın olanaklarına kavuşur gibi olmuş biraz da "tuhaf" bir 16. yüzyıl yaşamı bekliyor hepsini..

Metropollerdeki "modern Ortaçağ" koşullarından kurtulmak isterlerken 16. yüzyıla körlemesine dalış yaptıklarını ancak bir - iki yıl sonra kavrayabiliyorlar ve kendi ülkelerinde bir "yabancı" olarak öleceklerinin farkına varıyorlar.