Adım atamadığımız üç önemli basamak

info@haberdukkani.com 26 Ekim 2014 Pazar

Bizim insanımız çalışmayı öğrenemedi. Çalışmanın ustaca apartmak olduğunu zannediyor. Bu nedenle bir türlü üretebilen toplum olmayı başaramadık.

Bizim insanımız öğrenmenin hiçbir işe yaramadığını düşündüğü için, "Öğreneceğim de ne olacak" diye, homurdanmaktan hiç vazgeçmiyor. Üniversite mezunları dahil, hiç kimse sözde uzmanı olduğu konu hakkında derinlemesine bilgi sahibi olamadığından "patent dairesi"ne düşülen kayıtlar ulusça onurlanmamıza geçit vermiyor.

Bizim insanımız yaşamayı öğrenemedi gitti. Bu nedenle parklar, müzeler, kütüphaneler, opera, tiyatro, sergi ve spor salonları yıllar yılı hep boş kaldı. Kahvehane, meyhane, bar, pavyon ve kumarhane masaları ise her dönemde hınca hınç dolu oldu.

Çalışmak, öğrenmek ve yasamak, canlılar arasında insana özgü olan üç önemli basamak zannedilmesin. Her canlı çalışıyor, öğreniyor ve yaşıyor. Türk insanı hariç!

Mezarlıkları bir ziyaret ediverin. Orada toplumun her katmanından nice insanımızın hiç yaşamadan göçüp gittikleri yazılıdır mezar taşlarında.. Okudukça, burnunuzun direği sızlar, kendinize hakim olamayıp ağlarsınız.

Boş vakitlerinde insanlarımızın ne yaptıklarına bir bakıverin, yaşamadıklarını derhal görürsünüz. Aynı insanları bir de çalışırlarken gözlemleyin, sinir nöbetine tutulursunuz. İster ilk öğrenim, ister üniversite eğitim sistemimize bakın, dalga geçilen alanlar olduğunu görürsünüz. Oysa çok ciddi iştir eğitim; öğrenmenin hiç şakaya gelir yanı yoktur.

Çalışmadan, öğrenmeden ve yaşamadan yerküreden geçip giden onca insanımızın bize bıraktığı şanlı tarihimiz sadece savaş ve sefalet trajedileriyle bezeli ise eğer; bir türlü adım atmayı akıl edemediğimiz bu üç önemli basamak yüzündendir.