Çok özel insanlar vardır; bir daha bulamazsınız

info@haberdukkani.com 07 Temmuz 2019 Pazar

Türk tiyatrosunun unutulmaz isimlerinden Muzaffer Hepgüler'i analım bugün; anılmaya değer çok özel bir şahsiyettir.

İştahıyla namdar Muzaffer Hepgüler, Adapazarı'nda turnede, lokantanın birinde yemeğini yemiş, tatlısını da afiyetle midesine indirmiş.Fakat bir bakmış ki karşı masada biri kiraz yiyor. Hemen garsonu çağırmış,

- Bana da ondan getir, demiş!

Hınzır garson, Hepgüler'e kiraz yerine vişne getirmiş. Bizimki vişneyi yemiş ama garsona da,

- Yahu bu kiraz değil be, demiş.

Garson:

- Olsun efendim ben onu size kiraz niyetine verdim, diye espri yapmış. Hepgüler de gülmüş bu espriye ve hesabını istemiş.

Garson:

- On lira, demiş.

Hepgüler çıkartıp bir beş lira vermiş.

Garson:

- Hesabınız on lira efendim, deyince, Hepgüler yanıtlayıp yürümüş..

- Olsun, o beş lirayı ben sana on lira niyetine verdim...

"Kalleş ayakkabı arkadan vuruyor" da onun ünlü esprilerinden idi. Berberin vitrininde satılık elektirikli traş makinesini görünce şöyle demiş:

- Aaaa berbere bak rakibini satıyor...

Lokantada garson Muzaffer Hepgüler'e sormuş:

- Efendim pilavın yanına ne koyayım?

Hepgüler:

- Nöbetçi koy, demiş.

Yaşamının büyük bir bölümünü turnelerde geçiren Hepgüler, Eskişehir'de.. Üç gün kalıyorlar o arada.. Genç bir oyuncu hanım var kumpanyada. Eskişehir'deki üç günde bir doktora gönlünü kaptırıyor! Güya kimseye çaktırmadan doktorla birlikte oluyor... Üç gün sonra kumpanya Kütahya'da dır. Oyundan sonra grup halinde yemek yenirken, Ayağa kalkan Hepgüler,

-Kadehimi Ayşe Hanımın şerefine kaldırıyorum, diyor.

Masada bulunanlar soruyorlar:

- Durup dururken neden Ayşe'nin şerefine?...

- Çünkü, diyor Hepgüler, Ayşe Hanım doçent oldu.

- Nasıl doçent oldu?..

-Tabi yahu, Eskişehir'de doktora verdi!...

Beyoğlu'nda Ali Sandalcı'nın işletmesi olan Devran Otel, Muzaffer Hepgüler'in evi gibiydi; sürekli orada kalırdı. İstanbul'un en lüks semtlerinde ev kiralayıp yaşayabilecek olanaklara sahip olmalarına karşın Hepgüler gibi Devran Otel'de yaşamayı tercih etmiş olan başka ünlü isimler de vardı. Onların bazı akşamlar otelin lokantasında kurdukları çilingir sofrası sohbetleri ile Devran Otel öyküleri başlı başına bir yazı konusudur ki; kahramanlarının içinde benim de yer aldığım belgesel bir roman tadındadır. Kimbilir belki bir gün!

Hayat aslında çok ciddiye alınmayacak kadar kısadır. Gülmeye bakın, Nasredin Hoca, nesiller boyu bu konuda sizlere yol göstermeye devam etmektedir; yararlanabilirsiniz.