İsmail AŞÇIOĞLU

Kamu vicdanı ve tarih sahnesinde legal kalabilmek

23 Şubat 2016 Salı

Dünya bildiğimiz dünya olmaktan çoktan çıktı. Özellikle genç kuşaklar, hayatla başbaşa kaldıklarında dünya düzeneklerini kavrayabilmek için çok ciddi çaba sarfetmek zorunda kalacaklar.

Ülkeler, global çarkların dişlileri arasında öğütülmek isteniyor. Bu doğrultuda çeşitli enstrümanlar kullanılıyor. Diplomasi, siyaset, ekonomik ortaklıklar gibi.. Demokratik ülkelerin siyasal partilerine de çeşitli "ev ödevleri" veriliyor elbette.. bütün bunlar malumun ilanı. Bir de "gizli gündem" ve "gizli rotalar" var ki, başlı başına bulmacalar dizisidir.

Demokrasinin vazgeçilmez kurumları olan siyasi partiler, yasal temeller üzerinde kurulmuş siyaset zeminleridir. Bu nedenle hiçbir siyasi parti için "illegal" diyemeyiz. Elbette ki, siyasi partilerde faaliyet gösteren siyasetçilere de böyle bir söz sarf edemeyiz. Hepsi demokrasinin vazgeçilmez unsurları, olmazssa olmazlarıdır.

Demokrasiye inanan herkes siyasi partilere de inanıp güvenmelidir. Dileyen dilediği partiyi, liderini ve kadrolarını istediği gibi alkışlayabilir. Kimse bir şey diyemez, karşı çıkamaz.

Nevar ki; "siyaset" kurallarını bilmekle anlaşılır bir şey değildir. Siyaset global dünya düzenekleri içinde yer alan bir mekanizma olduğu gibi siyasi partilerin kamu vicdanında ve tarih sahnesinde de legal kalma zorunlulukları vardır. Aksi halde işe yaramayacaklarından ötürü ilk önce global dişliler tarafından fırlatılıp atılırlar.

Teröristin taziye çadırında bulunmak, kamu vicdanında olduğu kadar tarih sahnesinde de illegal duruma düşmek demektir. Bu fotoğraflar hafızalarda silinmez izler, yüreklerde derin ve kapanmaz yaralar açar. Hiçbir yasa, hiçbir mazeret bu ve benzer tutumları vicdanlara "legal" olarak kabullendiremez.

Demokrasinin nimetlerinden yararlanarak dilediğiniz sayıda siyasi parti kurabilir, meydanlarda ve medyada boy gösterip dilediğiniz gibi konuşabilirsiniz. Her demokraside bu mümkün. Ancak, kamu vicdanında yasal bir siyasi parti ve yasal bir siyasetçi olarak kabul göremezsiniz. Bu gerçek dünayanın her yöresindeki demokrasiler için geçerlidir.

Ve gün gelir ki; kandırıp dağa çıkartacak tek bir genç bile bulamazsınız. Karanlık bastığında Kandil'e pek güven olmaz, gazyağı her an bitebilir ya da ters bir rüzgarla umulmadık bir anda sönebilir!