Ülkü ERAKALIN

Kuşlar sakız sevmez

13 Ekim 2011 Perşembe

Düşünün... Yolda yürüyorsunuz. Güzel bir İstanbul turu yapıyorsunuz. Yoruldunuz ve bir simit alıp oturuyordunuz. Simidinizi etrafınızdaki kuşlarla paylaşmak istediniz. Harika... Ne kadar da düşüncelisiniz.

Minik parçalar yapıp atıyorsunuz simit parçalarını güzel kuşlara. Hepsi etrafınıza toplanıp size saygı duyarcasına, minnet edercesine sakince gelip parçacıklarını alıp uzaklaşıyorlar. Ama bir bakıyorsunuz ki bir tanesi yiyemiyor. Garip... Genellikle kaçırmazlar böyle fırsatları. Hadi daha dikkatli bakın... Ağzını dahi açamıyor gördünüz mü? Neden? Anlatmama izin verin...

Sakız alıp çiğniyorsunuz, sıkılıp yere atıyor, tükürüyorsunuz. Sonra bu küçücük hayvanlar onları ekmek parçası zannedip yemeye çalışıyor. Ve yutamıyorlar. Bu da yetmezmiş gibi ağızlarına yapışıp kalıyor. Ne yemek yiyebiliyorlar ne de su içebiliyorlar. Ağızlarını dahi açamıyorlar. Sonra sizin, bizim keyfimizden hayatlarını kaybediyorlar.

Bu adil mi? Yani bizim keyfi kullanıp attığımız bir sakız yüzünden hayatlarını kaybetmeleri. Bu hayvanların hayatlarını almak... Nasıl tamamlanır ki bu cümle? Küçücükler, hiçbir savunmaları yok. Anlatamazlar ki bize dertlerini. Hayat zaten onlar için yeterince zor iken bir de biz zorlaştırıyoruz. Genelleme yapacak olursak hiçbir hayvan, hiçbir canlı üzerinde böyle korkunç bir şey yapma hakkına sahip değiliz.

Ve şuan ben bu yolda belki de yalnızım. Ama elimden geleni yapıp bir kampanya başlatmak istiyorum. Henüz nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum. Çünkü haberi ilk okuduğum da tüylerim diken diken oldu. Ben de yeni öğrendim. Keşke daha önceden haberim olsaydı dedim ama ne çare. Bu hayvanları o halde düşündüm. Şimdiye kadar üzülmek dışında bir şey yapmadım. Çok kısa bir zaman içinde başlayacağım ama. 3 veya 5 kuş. Fark etmez. Önemli olan bir canlının hayatını kurtarmak.

İnsan yapısı bu. Belki siz de şimdi bir şeyler yapmak istiyorsunuz. Ama lütfen eğer böyle bir düşünceniz varsa vazgeçmeyin. Onların ölmesine biz bir etkensek eğer, yaşamalarına da büyük bir etki yapabiliriz.

Olaya bir hayvanı kurtarmak yerine bir 'can' kurtarmak olarak bakın. Bu belki içinizde bir şeylerin uyanmasına sebep olur. Daha duyarlı bir toplum için, insan olmanın bilincine varmak için...