Mezopotamya, Afrika çocukları ve büyük insanlık

info@haberdukkani.com 03 Ocak 2016 Pazar

Bir zamanlar ninnilerle büyüyen çocuklar, türküler söylerdi.

Mezopotamya'nın çocukları mermi tarakaları ile bomba infilakları arasında şans eseri ölmez de sağ kalabilirlerse eğer, ya bir lokma ekmeğin dilencisi oluyorlar ya da göç yollarında can veriyorlar. Ve büyük insanlığın tüm onurunu silip süpüren bu tablonun sorumlusu yok (!)

Vahşi kapitalin emperyalist güçleri onbinlerce masum çocuğun kanları üzerinde bayrak dalgalandırmayı övünç zannedecek kadar zalimleşirlerken; Aristo, Eflatun, Sokrat ve Hz. İsa ağlıyorlar.

Başta Vatikan olmak üzere dünyanın her köşesine yayılmış kiliselerde Tanrı'ya dua edenler arasında Mezopotamya'nın katledilen masum çocukları için af dilemeyi aklına getiren yok!! Oysa ki, bu büyük günahtan Hz. İsa'nın haberi var. Aristo, Eflatun, Sokrat, Kepler, Galileo, Newton, Mevlana, Yunus ile Aşık Veysel'in ve hatta Dante'nin bile haberi var..

Yeryüzünün efendileri 21. yüzyılda da kan akıtmaya devam ediyorlar. Modern çağ masum çocukları kan göllerinde boğarken, peşpeşe sözde medeniyet toplantıları düzenleniyor. Bu toplantılarda alınan kararlar sonucu öldürülüyor çocuklar.

Terör düzenekleri Afrika ve Mezopotamya'da işliyor. Ne hayret verici bir durum; yerkürenin başka yörelerinde yerden bitercesine terör örgütleri türemiyor. Afrika ve Mezopotamya'nın masum çocuklarının ölmesine karar verenler ne Afrikalı ne de Mezopotamyalı olabilir. Kendi çocuklarını neden katletmek istesinler ki, bu onlara acı ve gözyaşından başka ne verebilir ki..

Günümüzde çocukların annelerinin memelerindeki sütü emmesine bile izin verilmeden öldürülüyor olmaları karşısında büyük insanlığın vicdanları suskun!! Çok şükür ki; Türkiye hariç.. Mezopotamya'nın masum çocuklarına evlerimizin kapıları ve sofralarımızın bereketi sonuna kadar açık kalacak. Eğer aramızda olabilselerdi Aristo, Eflatun, Sokrat, Kepler, Galileo, Newton, Mevlana, Yunus, Aşık Veysel, Dante ve Hz. Musa ile Hz. İsa da böyle davranırlardı. Hiç kuşkusuz ki; Hz. Muhammed ile gelip geçmiş diğer peygamberler de... Bir tek firavun hariç.

Çiçero derki: "Hangi halk kendisine ihsan edilen nezaketin, şefkatin, minnettarlığın ve yapılan iyiliğin hatırlanmasını istemez? Kibri, kötülüğü, zulmü ve nankörlüğü, hangi halk hor görmez?"