Pınar Çekirge

info@haberdukkani.com 12 Mart 2011 Cumartesi

Tanıdığım yazar dostlar arasında en kırılgan, en ürkek, en havadan nem kapan, çok narin bir portredir Pınar Çekirge..

Bir gazetede çalışırken gelen bir telefon sesini kulağıma naklettiğinde, kendisiyle henüz hiç tanışmamış olduğum halde, çok kırılgan olduğunun farkına varmıştım.

Beni aradığı o telefon konuşmasının ardından kendiliğinden gelişen dostluğumuz süregeldi. Çok seyrek görüşebildiysek de her karşılaşmamızda daima aynı içtenliği yansıttı.

Kaleme aldığı eserlerinde kahramanlarını bile incitmekten korkarak yazan bu değerli yazar dostumun en belirgin özelliği intihar etme düşüncesine çok genç yaşlardan itibaren sımsıkı sarılmış olmasıdır.

Nedendir bilinmez deyip geçilebilecek füften bir konu değildir bu.. Kimbilir hangi acılar sürüklemiştir onu bu dehşet saplantıya.. Bence, yaşadığı acılardan daha çok yaşamak, katlanamamak zorunda kalabileceği acıları düşünerek kendince bulduğu dehşet bir çözüm..

Bir insanın hayatı boyunca intihar etme düşüncesiyle yaşaması kadar kötü bir şey olmasa gerek. Hayatında intiharı bir an olsun aklına bile getirmemiş nice faninin yaşamlarını intiharla noktaladıkları da bir başka gerçektir.

İNTİHAR!

BÜTÜN ÖLÜMLÜLERE YASAKLANMIŞ OLAN..

TANRI'NIN VERDİĞİ CANA KAST ETMEK; CİNAYET!

ASLINDA HER İNTİHAR BİR CİNAYETTİR.

Hayatında karıncayı bile incitmeyecek kadar duyarlı olan dostum Pınar Çekirge'nin gün gelip de kendi canına kast edebileceğine inanmıyorum. Ona bunu hiç yakıştıramıyorum. Diliyor ve umuyorum ki; değerli dostum bu saplantısını yenmeyi başarır.

Pınar Çekirge, intiharın üstesinden gelebilmenin yolunu gösterecek olan öğretici, aydınlatıcı bir eseri kaleme alma başarısını göstererek tüm insanlığın önünde yepyeni bir ufuk açmayı da başarabilsin arzusundayım.

O narin kişiliğe yakışacak olan, insanlara aslında cinayet demek olan intiharı değil; sevme, yaşama ve yaşatma arzuları uyandıracak eserleri kaleme almasıdır. Yaşamın her yönünü yeniden ve yeniden edebiyatın otopsi masasına yatıran pekçok ölümsüz imza, bir insanlık hali olan intiharı zaten yeteri kadar yazmamışlar mı?