Yanıtsız kalan on soruda devlet

info@haberdukkani.com 27 Eylül 2011 Salı

Devletin işkence ve faili meçhul cinayetler sarmalında yetişen "vatandaş" yetişkin bir birey olduğunda aşağıdaki sorulara yanıt aramaya başlar:

1). Düşüncelerini yazarak ifade eden ve Türk edebiyatına eşsiz eserler kazandıran çilekeş Sabahattin Ali neden öldürüldü?

2). Türk edebiyatının yüzakı şair Nazım Hikmet, onca eziyet, zindan çürütmeleri, karalama kampanyaları yetmezmiş gibi, neden can derdine düşüp ülkesini terk etmek zorunda bırakıldı?

3). Kitaplar, filmler neden yakılarak imha edildi ve bu eserlerin yaratıcıları, hapishanelerde çürütülerek neden fişlendi?

4). Cezaevlerine doldurulan onbinlere neden sabah akşam işkence yapıldı?

5). Neden köylülere "dışkı" yedirildi?

6). Abdi İpekçi, Uğur Mumcu, Çetin Emeç, Turan Dursun, Bahriye Üçok ve daha niceleri neden öldürüldü?

7). Bir devlet düşüncenin ifadesinden, şiirden, romandan, sanatçıdan, aydından ve gazeteciden neden korkar?

8). Bir devlet insan hak ve özgürlüklerinden, demokrasiden ve hukuktan neden korkar?

9). Neden her on yılda bir "darbe" yaşandı?

10). Siyasetçilerin yaşamları neden "darağacı"nda noktalandı?

Sözü uzatmaya hiç gerek yok. Bu on soru yeter de artar bile.. yani "devlet"in siyah-beyaz fotoğrafıdır, bu yanıtsız sorular...

Vatandaş bu fotoğrafa bakar, bakar, yutkunur! Aklı karışır, vicdanı kanar, hayatından endişe duymaya başlar, karşılaştığı haksızlıklara karşın, ne karakola şikayetçi olmaya gitmek ister ne de hak aramak için dava açmak ister. Güven duygusu kalmamıştır, hiçbir şeye..

Evine kapanır, pencerelerinin perdelerini kapatır, oturup sessizce ağlar. Yapabileceği başka bir şey kalmamıştır.

Sahi devlet ve vatandaş ilişkileri neden "güven" üzerine değil de "güvensizlik" üzerine kuruludur?